کد مطلب:304424 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:178

حکمت جهاد
وَ الْجِهادَ عِزّاً لِلْاِسلامِ [و ذُلّاً لِاَهْلِ الْكُفْرِ وَ النِّفاق]؛ و برای عزّت و سربلندی اسلام [و خواری و سرافكندگی كفر و نفاق]جهاد را [قرار داد]. در توضیح این قسمت به سخن علی(ع) در توصیف مجاهدان راه حق و آثار و بركات جهاد در راه خدا و فرجامِ شوم تركِ آن، بسنده می كنیم:

اِنَّ الْجَهادَ بابٌ مِنْ اَبْوابِ الْجَنةِ فَتَحَهُ اللَّهُ لِخاصَّةِ أَوْلیائِهِ وَ هُوَ لِباسُ التَّقْوی وَ دِرْعُ اللَّهِ الْحَصینَةُ وَ جُنَّتَهُ الْوَثیقَةِ. فَمَنْ تَرَكَهُ رَغْبَةً عَنْهُ اَلْبَسَهُ اللَّهُ ثَوْبَ الذُّلِّ وَ شَمْلَةَ الْبَلاء. وَ دُیِّثَ بِالصِّغارِ وَ الْقَماءَةِ وَ ضُرِبَ عَلی قَلْبِهِ بالْاَسْدادِ وَ اُدیلَ الحَقُ مِنْهُ بَتَضْییعِ الْجِهادِ وَ سِیمَ الْخَسْفَ وَ مُنِعَ النَصْفَ. [1] جهاد، دری از درهای بهشت است كه خدا به روی دوستان برگزیده خود گشوده، و جامه تقواست كه بر تن آنان، پوشیده است؛ زره استوارِ الهی است كه آسیب نبیند؛ و سپر محكم اوست كه تیر در آن ننشیند. هركه جهاد را واگذارد و ناخوشایند دارد، خدا جامه خواری بر تن او پوشاند و فوج بلا بر سرش كشاند و در زبونی و فرومایگی بماند. دل او در پرده های گمراهی نهان، و حق از او رویگردان است. به خواری محكوم و از عدالت، محروم است.


[1] نهج البلاغه، ترجمه شهيدي، خطبه 27.